OLUP GiDEEE… :)

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Tamam kabul ediyorum, her şeyin çivisi çıkmış gibi görünüyor gözümüze!

Ekonomi, yerel ve genel siyaset, iç minnaklar dış minnaklar vs. Tüm bu karışık işler, akıl sınırlarımızı zorlamak için yarışa girmişler.

Vefa; İstanbul’da bir semt adı olarak, dostluklar arasındaki yerini, menfaat birlikteliklerine bırakırken, Adalet; küçükken oturduğumuz mahalledeki teyzenin adıyla birlikte toprağa gömülmüş.

Çılgınca bir, para, güç, mevki, mertebe hırsı, haz, eğlence, sorumsuzluk, özellikle yeni nesilde, covid salgınından beter artış göstermiş.

“Ne olacak böyle? O ne olacak, bu ne olacak?’’ Kafamızda deli sorularla geçip giden günler…

Peki çözüm?

Ruh sağlığımızı, bu kokuşmaya başlayan dünyada nasıl koruyalım?

Çözüm gözümüzün önünde…

Yaşamda mutluluğu ve huzuru arayanların en mutsuz ve huzursuz insanlar oldukları çıkmış araştırmalarda. Zira bu arayış, hazzı çoğaltıp, sonunda bununla kendini uyuşturmaya ve ruhundan gurbete düşmeye yol açmış.

Bunu, dini inançlar, dinsiz inançlar ve birçok felsefi öğretiler ortak paydada benzer şekillerde tanımlıyor:

Misal, Alman filozof Nietzsche:
“Aramayı bıraktığımdan beri bulmayı öğrendim”

Mevlâna ise: “Murat muratsızlıkta gizlidir” demiş.

Örnekler çoğaltılır ama benim favorim Bergama’mızın Örenli köyünde yaşayan, canım Hatice Ablamınki:

“Olup gideee kızım, olup gidee yaa”
😊
O öyle dedikçe bana bir rahatlama gelmiştir hep. Sahiden ne olmamış ki?

Zaten her gün en az bir iki kere şunu duymaya alıştım “Nasıl bu kadar pozitif oluyorsun?”

Öyleyse, Kemalpaşa’dan Özleminkini de araya katıp yanıtını vereyim.

Mutluluk ve huzuru aramıyorum!

Bu kalp bu beden öyle ıstıraplar gördü ki,
Ve en büyük mutlulukların da bu acılardan doğduğunu …

Her öldüm dedikten sonra yeniden can bulduğumu biliyorum.

Neden artık ne halde olduğuma üzüleyim,

Haliyle hallenmediğim birini neden yargılayayım?

O BÜYÜK SANATÇI, nakışını öyle bir işliyor ki,

Küçücük bir parçasına bakıp ta, büyük tabloyu görme fırsatını niçin kaçırayım.

Oysa, koskoca evrenin içindeki yerimi,
Kendi içimdeki koskoca evreni arıyorum
Yaşamın “DEĞERİNİ VE ANLAMINI” arıyorum.
Ne diye ömrümü kaygı korku vesvese ile harcayayım.

En güzeli, ben hep Hatice Ablamın dediğine bakayım. Olup gideee…😊😊