Av. Özlem Kanay Balyeli yazdı…
Rivayete göre, Kemalpaşamız; bugün bile definecilerce umutla aranılan, Altın dolu yeraltı odalarını topraklarında saklamaktadır.
Bu odanın tarihte ilk defa, zamanın Bizans Kralı IV. Konstantin tarafından yaptırıldığı, çok büyük bir savaşın, göz alıcı bir ganimeti olduğu, Kralın bunu düşmanlarından koruyabilmek için dahice bir yönteme başvurduğu söylenir. Yüzlerce köle, aylarca süren bir çalışma ile bugün Kalenin olduğu yerden başlayarak, Savanda yönüne doğru bir tünel açarlar.
Ne kadar uzunlukta olduğu ve Altın odalarının nereye yapıldığı tam bilinmemekle birlikte, sonraki Kralların da aynı yöntemle, Aşağı Kızılca hattından Halilbeyli’ye kadar vardığı söylenir. Hatta Kemalpaşa’nın yaşlıları efsaneyi anlatırken, bu odaları bulanların olduğunu nakletmekle birlikte; asırlar boyu yılanlar tarafından korunduğu inancı, bu altınların, bulana lanet getirdiğinin düşünülmesine yol açmıştır.
Zira tarihinde o noktalarda, zaman zaman bölgede sahipsiz cesetlere ve durup dururken delirenlere rastlanmıştır. Ya yılanların boğduğu, ya da Altın odalarının göz kamaştıran ihtişamıyla aklını kaybeden insanlardan söz edilir. Yıllar içerisinde; yanlış, günlük hızlı menfaate dayalı Tarım ve Sanayi uygulamalarının doğayı katleden bütün tahribatına rağmen, Kemalpaşa’nın muhteşem coğrafyasının, artık şehirlerde yeşil görmek imkânsızken, burada insanı büyülemesi; belki de o lanetin, bizi aslında korumasındandır.
Az da olsa hâlâ bakir, hâlâ verimli ova ve dağ köylerimizdeki alanlar, kim bilir belki IV.Konstantinin görünmeyen muhafızlarının bölgeyi dokunulmaz kılmasındandır.
Sevgili okurum ;
Buraya kadar okuduysan, şimdi sana
KEMALPAŞA’NIN ALTINLARININ nerede olduğunu söyleyeceğim. Artık bundan sonrası bununla ne yapacağın seni ilgilendirir. “Ha diyebilirsin ki madem biliyorsun sen neden almıyorsun? “
Ben de diyeceğim ki ” Almadığımı nerden biliyorsun?”
Ama hazine öyle büyük ki, hepimize yetecek kadar var. Hazırsan açıklıyorum:
Ya inanmıyorum hâlâ Altınların yerini bekliyorsan bu yazıdan, koş serin bir bardak su iç, bir tabak da Kiraz ye ki kan akışın düzelsin. Hani dizilerde sonda yazar ya ” bu hikâyenin gerçek hayattaki kişi ve olaylarla ilgisi yoktur. Tamamen kurgusaldır.” diye. Bunu da ben uydurdum işte.
Ama kızma hemen. Kendimi affettirecek bir bayram hediyem var sana. Rivayet değil gerçek bilgi..!
Şimdi en yakın aynaya bak, gözlerinin içine, oradan kendi içine. Altınlar orda işte. Altın SENSİN benim güzel ruh parçam.
Altın senin sabah ezanıyla dükkânını açıp temizlerken alnından dökülen ter, altın senin gece vardiyasında fabrikada çalışırken gözünden akan uyku, altın senin başını örten çatı altında ocakta kaynayan çayın buharı, altın senin sevdiklerine verdiğin değer, temiz lokmana harcadığın emek.
altın senin, dünya hızla fiziksel ve ruhsal boyutta kirlenirken, özünü bozmadan, ışığını çaldırmadan, altın sarısı güneş gibi parlayıp, gökyüzü gibi mutlak maviliğini kaybetmeyen umudun, çaban, gayretin….
Sen ALTININ kendisisin..!
Cesetlerle delirenler mi?
Bak hikâyenin tek orası gerçek işte.
Vicdan tapınağını koruyan iyilik muhafızı yılanların laneti ile;
Hırs, öfke, kibir, açgözlülükle deliren de,
beden diye bir Ceset taşıyan da olduğu doğrudur, hem de her yerde…
…
Hikâyemiz burada bitti, bayram tebriğine geçeceğim ama usuldendir, sonunu bağlayayım. Gökten 3 kiraz düşmüş ( aslında o elma da kiraz memleketinde bu düşüyor
Biri Kemalpaşamın verimli topraklarına, biri Kemalpaşamda ve her yerdeki siz değerli okurlarıma, biri de benim olsun kiraza bayılıyorum.
Yüzünüzden gülümseme, kalbinizden sevgi, hayatınızdan güneşin altın ışıkları eksik olmasın sevgili dostlarım,
02:00
News
